De NAV signaleert ook binnen haar werkveld dat er one-issue management wordt gevoerd vanuit de overheid. We missen de samenhang tussen maatregelen ook in de akkerbouw. Er wordt niet gekeken naar hoe zaken als CO2, mest, bodembeheer en gewasbescherming op elkaar inwerken en wat onder aan de streep het meest duurzaam is. Bijvoorbeeld: voor de bodem en opslag van CO2 is het goed om niet te ploegen, maar dan willen boeren wel een goed onkruidbestrijdingsmiddel zoals glyfosaat achter de hand houden. Boeren worden overspoeld door telkens nieuwe regels. Een ingreep op het ene beleidsterrein heeft altijd gevolgen op een ander beleidsterrein en dat moet worden meegewogen en dat zal soms ook moeten worden geaccepteerd.

De akkerbouw is niet direct betrokken bij de stikstofkwestie, maar de NAV snapt wel hoe de frustratie in dat dossier bij LTO en POV is opgelopen en is dus solidair met deze organisaties.

Het is niet alleen te wijten aan het ministerie, maar diverse groeperingen en politici zetten regelmatig hoog in op steeds een geïsoleerd onderwerp waarbij geen rekening wordt gehouden met hoe dit in het boerenbedrijf uitpakt én wat uiteindelijk het meest milieuvriendelijk is.

Minister Schouten heeft diverse visies gepubliceerd en diverse commissies aangesteld, maar wanneer bijvoorbeeld de Taskforce Verdienvermogen Kringlooplandbouw dan met een afgewogen advies komt, aarzelt de minister toch om het complete pakket aan maatregelen te implementeren. En hetzelfde geldt voor diverse politieke partijen: wanneer men werkelijk wil dat de Nederlandse landbouw verduurzaamt en in een gelijk speelveld opereert, is de eerste stap om landbouw buiten de vrijhandelsverdragen te houden.